Αρχαίος οικισμός στο Καρφί
Το Καρφί είναι ένας σπουδαίος Μινωικός οικισμός στα ανατολικά του διασέλου της Αμπέλου (Σελί), στα σύνολα των νομών Ηρακλείου και Λασιθίου. Ο οικισμός χτίστηκε στην ανατολική πλευρά του θαυμάσιου αυτού ασβεστολιθικού εξάρματος και, σύμφωνα με τους ειδικούς, καταλάμβανε όλη την επίπεδη έκταση μεταξύ των κορυφών Μικρή και Μεγάλη Κοπράνα και αριθμούσε περί τους 3.500 κατοίκους. Η ονομασία του, Καρφί, είναι συμβατική και του δόθηκε μεταγενέστερα μιας και δεν διασώθηκε το αρχαίο όνομά του. Εδώ ιδρύθηκε ένας σπουδαίος οικισμός, όταν οι Μινωίτες κατατρέχονταν από τα Δωρικά φύλα που εισέβαλλαν στο νησί. Ιδρύθηκε γύρω στα 1100 π.Χ., ενώ στον ίδιο χώρο προϋπήρχε ιερό κορυφής. Η αρχαιολογική σημασία του χώρου επισημάνθηκε αρχικά από τον Evans, αλλά ο οικισμός ανακαλύφθηκε από τον Άγγλο αρχαιολόγο, Pendelebury.
Από τα σημαντικότερα ευρήματα του χώρου είναι το ειδώλιο της θεάς με υψωμένα τα χέρια σε στάση προσευχής ή ευλογίας, με το σωληνόμορφο κορμό, τα ακίνητα κάτω άκρα και το πτηνό στο κεφάλι. Άλλα σπουδαία αντικείμενα δε βρέθηκαν, πιθανότατα γιατί ο οικισμός δεν καταστράφηκε απότομα, αλλά εγκαταλείφθηκε σταδιακά από τους κατοίκους τους, οι οποίοι πήραν μαζί τους τα υπάρχοντά τους.
Από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του αρχαίου οικισμού είναι η διαμόρφωσή του με τα πλακόστρωτα δρομάκια που θυμίζει πολύ τη σημερινή αρχιτεκτονική των οικισμών του Λασιθίου. Η ύδρευση των κατοίκων του αρχαίου οικισμού γινόταν από τη Βιτσιλόβρυση, την "πηγή των αετών", που βρίσκεται σε μικρή απόσταση και η οποία πρέπει τότε να είχε μεγαλύτερη ποσότητα νερού από ό, τι σήμερα. Στο Καρφί μπορεί να πάει κανείς με πεζοπορία από το Τζερμιάδω, από ένα σηματοδοτημένο και βατό μονοπάτι που ξεκινάει από την κορυφή Παπούρα (1 ώρα περπάτημα) ή από το οροπέδιο Νήσιμο περνώντας από την πηγή του Αστιβιδερού.
πηγη oropedio.gr
Το Καρφί είναι ένας σπουδαίος Μινωικός οικισμός στα ανατολικά του διασέλου της Αμπέλου (Σελί), στα σύνολα των νομών Ηρακλείου και Λασιθίου. Ο οικισμός χτίστηκε στην ανατολική πλευρά του θαυμάσιου αυτού ασβεστολιθικού εξάρματος και, σύμφωνα με τους ειδικούς, καταλάμβανε όλη την επίπεδη έκταση μεταξύ των κορυφών Μικρή και Μεγάλη Κοπράνα και αριθμούσε περί τους 3.500 κατοίκους. Η ονομασία του, Καρφί, είναι συμβατική και του δόθηκε μεταγενέστερα μιας και δεν διασώθηκε το αρχαίο όνομά του. Εδώ ιδρύθηκε ένας σπουδαίος οικισμός, όταν οι Μινωίτες κατατρέχονταν από τα Δωρικά φύλα που εισέβαλλαν στο νησί. Ιδρύθηκε γύρω στα 1100 π.Χ., ενώ στον ίδιο χώρο προϋπήρχε ιερό κορυφής. Η αρχαιολογική σημασία του χώρου επισημάνθηκε αρχικά από τον Evans, αλλά ο οικισμός ανακαλύφθηκε από τον Άγγλο αρχαιολόγο, Pendelebury.
Από τα σημαντικότερα ευρήματα του χώρου είναι το ειδώλιο της θεάς με υψωμένα τα χέρια σε στάση προσευχής ή ευλογίας, με το σωληνόμορφο κορμό, τα ακίνητα κάτω άκρα και το πτηνό στο κεφάλι. Άλλα σπουδαία αντικείμενα δε βρέθηκαν, πιθανότατα γιατί ο οικισμός δεν καταστράφηκε απότομα, αλλά εγκαταλείφθηκε σταδιακά από τους κατοίκους τους, οι οποίοι πήραν μαζί τους τα υπάρχοντά τους.
Από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του αρχαίου οικισμού είναι η διαμόρφωσή του με τα πλακόστρωτα δρομάκια που θυμίζει πολύ τη σημερινή αρχιτεκτονική των οικισμών του Λασιθίου. Η ύδρευση των κατοίκων του αρχαίου οικισμού γινόταν από τη Βιτσιλόβρυση, την "πηγή των αετών", που βρίσκεται σε μικρή απόσταση και η οποία πρέπει τότε να είχε μεγαλύτερη ποσότητα νερού από ό, τι σήμερα. Στο Καρφί μπορεί να πάει κανείς με πεζοπορία από το Τζερμιάδω, από ένα σηματοδοτημένο και βατό μονοπάτι που ξεκινάει από την κορυφή Παπούρα (1 ώρα περπάτημα) ή από το οροπέδιο Νήσιμο περνώντας από την πηγή του Αστιβιδερού.
πηγη oropedio.gr